GROUP MESSAGE!
CHESTER IAN S. PINEDA
“ Halos mag- iilang taon na ring tayong magkasama; nang dahil
sa gm. Pagsasama’y sandaliang umiba.”
Dahil sa dumating
ang ate galing trabaho, umaapaw ang saya’t galak sapagkat kaarawan kung
ituring ang kanyang pagdating. Isa akong
simpleng tao na madaling maantig ang kalooban ninu man.
Isang gabi
nakatanggap ako ng text message mula sa isang nanlulumong kaibigan, “ eveNing! :(”. “Drei ok ka lng?” reply ko sa
kanyang mensahe. Ang gabing sana’y masaya ay biglang umiba nang mabuti kong
kaibigan ay may problema.
Hindi ako mapakali
nung gabing iyon. “ hmmf! Tanungin mo ang isa pa nating kaibigan! Akla q
kaibgan q xa……… sublit paglingon ko………..”. “ Huh!?? Cnu?? C Adrian ba?”…
Daglian kong itinext c Adrian upang alamin ang nagyari, “ Ad, anong nagyari kay
Drei?”…. “ Basta pin ah..” “ Anon a nga ba ang nagyari sa dalawa?”- tanong ko
sa’king isipan na pangamba ang namamayani nung gabing iyon.
Makalipas ang
dalawang minute nakatanggap ako ng mensahe mula kay Adrian “ Bastos kasi
sya!”.. “Ba’t mo naman nasabi, ano ba’ng nangyari?” ………………… “Humanda ka
Adrian!! “ txt naman ni Drei.
“ Pin, anong
nangyari kina Drei at Adrian mukang mag-aaway sa sobrang galit sa isa’t- isa?”-
text sa’kin ni ‘Vrite na may CONCERN sa dalawa. Hindi naming lubos maisip kung
bakit mag-aaway ang dal’wa dahilan upang itanong c Adrian kung ano’ng nagyari.
“ Ad, PLEASE ano ba talaga ang totoong nangyari?”, mag-iilang beses kong
naisend ang linyang ito na may kaakibat na“ PLEASE!.. PLEASE!!.. PLEASE!!” sa bawat
texto. “ Basta, siya na lang tanungin mo, humanda ka Drei ka!! Mababasag yang
baba mong sinungaling!”. Kumabog ng husto ang pulso nang matanggap ang mensahe.
“ Ad, hahayaan mo na lang ban a mawawaksi ang inyong pagkakaibigan?”…. Hindi xa
sumagot..
Kinaumagahan,
lingo ng umaga, presko kong natanggap ang mensaheng naglalaman ng “ Katatapos q
lng mgsimba, sbalit ang gal8 q sa.u Adrian hindi nawawala.” Hindi q lubos
inakala na masasabi nila ang mga katagang iyon sapagkat bunga sila ng
relihiyosong pamilya.
Dumaan ang minuto
at mas lalo pang lumalim ang iringan ng dal’wa. Nag gm. Cla ng mga mensahe
hindi lng sa’kin nakarating kundi pati rin ang aming kaklase.
“ Mukhang mag-aaway bukas cna Adrian @ Drei!” gm txt nina
Annie at Terry. “ Hoy… Alam nyo ba ang tunay na nangyari?” txt q kina Annie at
Terry sapagkat ayaw magbitiw ng ni dahilan ang dalawa kong kaibigan. Noong
ako’y gumising nung hapong iyon, napuno ng mensahe ang akin Inbox na halos 71
msgs. Naglalaman tungkol sa kanilang iringan.. “Wla na aqng magawa , pawang
matalino naman ang dalwa.. bat kaya cla mag-aaway?”. Gabi na nun nang halos
hindi aq makatulog sapagkat kinabukasan na ang pagtutuos. Mag- aaway raw cla sa
paaralan.
Pinunu ko ng
salita ang panalangin nung gabing iyon upang ipagdasal n asana hindi matutuloy
ang inaasahang mangyayari.
Kinaumagahan,
maaga akong pumunta sa eskwela.. naunang dumating c Adrian… “ Vrite! Din na c
Adrian?, C Drei?”.. “aw, c Adrian andun sa gym nagkukumpuni ng gagamitin sa
seminar mamaya!”…… “ Pin, mukang hindi maipinta ang mukha ni Adrian kanina!”-
kagimbal2x na cnabi ni Gerilyn.
Pumunta aq sa gym
sapagkat inatasan aqng kumuha ng floorwax panlinis sa silid. ‘Dun natagpuan q c
Adrian at Terry na nagkukumpuni ng.. Hindi nga maipinta ang mga mukha ng dalawa
lalung- lalo na nitong c Adrian. Akala mo baga’y handa nang makipagrambulan!..
Sa pagdaan q sa kanyang harapan, itinanong q xa kung totoo ba ang lahat.. “
Oo”..
Nang bumalik sa
silid si adrian, biglang dumating si Drei… Grabeng tinginan ang sa kanila’y
umaapaw.. sa paglilinis sa looban, muli kong itinanong si Adrian. “ Ad, totoo
ba ang lahat?”, “ Oo” ang mahina’t limit nyang isinabi… Ang kamag- aral namain
ay sobrang nangamba sa kanilang kagimbal na pagharap… “ Teka!!!.... Ano
to?????” totoo ba ang lahat ng to” “ akala ko magkaaway kayo?’ . Sabi ko kina Drei at Adrian habang
sila’y nakaupo sa malawak na upuan kasaa cna Annie at Tery….. “ Ano to?, wala
lang kayong magawa??, hindi nakakatuwa..”- sabi q… Parang wala lng sa DALAWA ngumiti- ngiti pa!!!!.... “ Bwisit!..
Peste!” salitang lumalabas sa bibig ng nakararami kong kaklase sa kagagawang
katarantaduhan ng mga papansin kong kaibigan.
“ Galit ka ba
pin?” sabi nung isa..tanong nya na mas lalo ko pang ikinagalit na kung pwede
lng sana’y……………………………………………!. Pinunu ng dalawa ng ‘SORRY’ ang inbox naming kanilang kaklase. Dahil sa
katarantaduhang kanilang nagawa, mahirap para sa iba na sila’y patawarin .
Kung ikaw kaya sa
sitwasyon ng mga kaklase nina Adrian at Drei.. ano kayang mararamdaman MO?
Hindi ba’t parang
gusto mong gumanti at ipalamon sa kanila ang katarantaduhang nakakagalit?
Sa tingin mo , ano
kayang pumasok sa kukuti ng Mastermind nito? MAGPAYO KA NGA!
Pwede ka bang
maglahad ng sincere na mensahe ukol dito? Paki type lng po sa comment box….
Nais ko lang na
kanilang mabatid na kailan ma’y hindi naging nakakatuwa ang kanilang ginawa..
Binigyan nyo lamang cla ng kadahilanan upang kayo’y hindi na pagkakatiwalaan…
Kaya maging mapanuri at alamin kung may katotohanan ba ang natatanggap na mga GROUP MESSAGE…
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento